اعمال محدودیتهای کرونایی، پس از دو دهه «فانتزی آزادی»، ضرورت «نظم»و«قانون» را گوشزد کرده است.
امروز، پزشکان و سیاستمداران اصلاحطلب در مصدر قدرت، خواهان «اعمال قاطع» محدودیتهای کرونایی شدهاند.
ولی، خود آنان، پیش از این، از آزادیهای غیرقانونی به مثابه نحوی «فانتزی آزادی» حمایت کردهاند.
اکنون، «فانتری آزادی» که برای دو دهه فرهنگسازی شده، مانعی گردیده است برای رویارویی مؤثر با کوید۱۹ چنان که پیش از این نیز، مانعی بوده است برای مواجهه مؤثر با هر نوع تهدید دیگر.
وقتی ضابطان قانون، به اعمال «قانون» و «نظم» برمیخاستند، همین پزشکان و سیاستمداران اصلاحطلب، «قانون» را بیارزش میشمردند، ولی امروز از «اعمال قاطع» قوانین برای مهار بیماری حمایت میکنند.
░▒▓
ابوالقاسم طالبی، «قلادههای طلا»، ۱۳۹۰
░▒▓
حقیقت این که بدون اعمال قاطع «قانون»، «نظم» از دست میرود. جامعه، همواره به «نظم» و «قانون» احتیاج دارد، نه فقط در مواقع بیماری.
نکته دیگر آنکه، تندرستی جامعه به شیوههای مختلفی به خطر میافتد، و کوید۱۹ تنها یکی از آنهاست.
قانون برای تهذیب و پاکیزگی و سلامت ملت است، و اگر سستی در اعمال آن ترویج شود، جامعه آمادگی خود را برای همداستانیهای مهم از دست میدهد.
این، حقیقتی است که از خرداد ۱۳۷۶، مدام توسط اصلاحطلبان انکار شده است.
آنچه در یک زیست شهروندی متمدن اهمیت دارد، «قانون» و مراعات «نظم» است، تا افراد بتوانند اقدامات خود را هماهنگ و همافزا کنند.
ما در همه موارد به اعمال «نظم» و «قانون» احتیاج داریم، نه فقط در مواقع بیماری.
توأم با اقتباسهای آزاد؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
مأخذ:نیکرو
هو العلیم