زمان مطالعه: < 1 دقیقه
- کوریولانوس، فریادی زودهنگام علیه «سنت‌های پوسیده مدرن» بود، که ویلیام شکسپیر شصت سال پیش از نخستین انقلاب مدرن، و ظهور مشروطه بریتانیایی نواخت. این فریادها، همان طور که جان لوگان و رالف فاینس باور دارند، همچنان تر و تازه هستند و همچنان سنت‌های مضحک سیاسی دنیای مدرن را، در یک تراژدی رکیک، به سخره می‌گیرند. فیه تأمل… فتأملوا…
- یک نکته دیگر نیز از پیش‌گویی پروبلماتیک شخصیت کوریولانوس شکسپیر قابل برداشت هست؛ و آن اینکه در دو گانه وبری دانشمند/سیاستمدار، یک پایه سوم کم است که باید در محاسبات بگنجد؛ ملهم از برداشت وبر، دانشمند، اوست که به اصول حقیقت و اخلاق پایبند است و نمی‌تواند خود را آزادانه با اقتضائات عملی روزگار منطبق سازد؛ در مقابل، سیاستمدار، اوست که همساز با الگوی نیچه‌ای ابرمرد، فراتر از محدودیت‌های دانش و اخلاق، خود را با شرایط روزگار تطبیق می‌دهد و در واقع، «خودش است». در مقابل این دو، «مجاهد» قرار دارد که ضمن پایبندی به اصول حقیقت و اخلاق، مغایرت اقتضائات عملی را درک می‌کند، و می‌کوشد تا با مجاهدت خویش، اقتضائات عملی را به مسیر اصول بازگرداند. ارزش مجاهد، به اندازه ارزش اصولی است که از آن دفاع می کند و توان تاریخی که برای رفع اعوجاج اقتضائات عملی به کار می بندد…
░▒▓
William Shakespeare, John Logan, Ralph Fiennes, “Coriolanus”
░▒▓
░▒▓ کلیدواژگان: فیلوجامعه‌شناسی، فیلوویدئو، کوریولانوس، مجاهد و سیاستمدار، دانشمند و سیاستمدار.
