اصلی‌ترین سمبل انقلاب صنعتی در دنیای
مدرن، ماشینی است که پیستون‌هایش،
بی‌خستگی و ملال، مدام می‌روند و برمی‌گردند
و بدین‌ترتیب، چرخ‌ها را بی‌توقف
به حرکت در می‌آورند…
░▒▓
Roger Gastman (2021), “Rolling Like Thunder”.
░▒▓
در عین افزایش بی‌سابقه کارآیی، تبدیل زندگی
به روندی گذرا، یکنواخت، فرار، نامشروط و
ثابت و تکراری، سردی و بی‌روحی را حاکم کرده
است ؛ قهرمان این زندگی، شخص عادی و
معمولی است. این قهرمان، نه گذشته‌ای دارد
و نه آتیه‌ای ؛ از تولید و مصرف انبوه که مدام
با فقدان و مرگ تهدید می‌گردد، خسته است!
به جان آمده است…
شاید، این سردی و بی‌روحی قابل تحمل بود،
اگر، به آتیه انقلاب صنعتی اعتمادی داشت ؛
شوربختانه، مدرنیت، به همان میزان که قهرمان
معمولی خود را از ریل تاریخی‌اش خارج نموده،
طبیعت و اشیاء را نیز از مسیر تعادل
تاریخی‌شان به در کرده است.
مأمن و پناهگاهی برای گریز از شرارت‌های
دنیای اجتماعی خشك و خشن، متصور نیست.
پسامدرنیسم در نیمه پسین سده بیستم،
نمود بحرانی در وجه پراكنده، تجزیه‌شونده،
زودگذر، آشفته و بی‌نظم مدرنیت بود،
اما اصولاً تحول چندان مهمی به بار نیاورد،
چون گریزگاهی در آن نمودار نمی‌شد.
باید در اصل این دنیای صنعتی،
بهره‌وری فارغ از معنویت تجدیدنظر کرد ؛…
غیر از این، گریزگاهی نیست. …
░▒▓ کلیدواژگان: فیلوجامعه‌شناسی، فیلوویدئو، مدرنیت، سیالیت، ارزش طمأنینه
مآخذ:…
هو العلیم
