▀▄█▌ تصویرنوشت: بدهی علم مدرن…
از دیدگاه شماری از فیزیکدانان، «ماده»، تنها ۹ / ۴ درصد از فضای جهان را تشکیل داده!
پس، چگالی کلی «ماده» سازنده جهان، بسیار بسیار بسیار بسیار کم، و طبق احتمال آماری، معادل «هیچ» است. معادل تنها یک پروتون در هر متر مکعب!
این حقیقت، در سطح فیزیک اتمی یا فیزیک کیهانی بدیهی به نظر می‌رسد، ولی، در سطح زندگی معمول ما قدری عجیب است، و تبعات مهمی در ذهنیت ما خواهد داشت.
عجیب‌تر آن‌که تمام آن‌چه با تلسکوپ‌ها و کاوش‌گرهایمان دیده‌ایم، تنها ۱۰ درصد از این ۴.۹ درصد است.
در واقع، جهانی که با آن سر و کار داریم، از آن‌چه در محاسبات نظری انتزاعی نشان می‌دهند، ماده بسیار بسیار کمتری دارد.
بر این اساس، ماده موجود در جهان، آن قدر اندک است که به لحاظ آماری قابل صرف‌نظر کردن خواهد بود.
به تعبیر روش‌‌شناختی، قاعده‌مندی‌های عمومی که خواهان ۹۵ درصد اطمینان هستند، می‌توانند از مطالعه ماده صرف‌نظر کنند؟!
واقعاً؟!
یعنی واقعاً، عنصر مادی زندگی ما تا این اندازه ناچیز است؟ پس، «علت گرایش به مادی‌گری» چیست؟
این تنها اشاره‌ای است؛ اشاره به این‌که جهان بیش از آن که از «ماده» ساخته شده باشد، از آرایش و نحوه قرار‌گیری ماده ساخته شده است.
این به معنای تقدم «زیبایی‌شناسی» بر «ماده‌شناسی» در کوشش‌های ما برای شناخت جهان است. این، همان دغدغه معنویت‌گرایی مرسوم شرقی است؛ این‌که دنیا بیش از آن که از ماده ساخته شده باشد، از زیبایی و معنویت ساخته شده است.
تقدم « زیبایی‌شناسی » بر « ماده‌شناسی » همان دغدغه معنویت‌گرایی مرسوم شرقی است..
در جهانی زندگی می‌کنیم که در آن، اصرار مرموزی به خلق زیبا و متوازن همه چیز وجود دارد.
اگر می‌خواهیم جهانی را که در آن زندگی می‌کنیم به نحو مطمئنی بشناسیم، باید به این عنصر مرموز و معنوی و زیبایی‌شناختی تمرکز کنیم.
تا زمانی که علم مدرن بدهی خود را به معنویت نپردازد، از پس، شناخت دنیا به نحوی که عمیقاً خوشبختی را موجب شود، بر نخواهد آمد.
░▒▓ کلیدواژگان: فیلوجامعه‌شناسی، فیلوویدئو، علم مدرن، معنویت، تقدم زیبایی‌شناسی بر هستی‌شناسی
مآخذ:…
هو العلیم
